BALEA XIGANTE DE SAN CIBRAO
En tempos do bispo San Gonzalo de Mondoñedo apareceu nas costas de San Cibrao unha balea xigante. A balea berraba con tal potencia que se sentía a moitas leguas de distancia. O seu tamaño debía ser verdadeiramente fóra do común, pois os movementos da súa cola erguían ondas tan altas que pasaban mesmo por riba da atalaia. A xente estaba atemorizada coa presenza do cetáceo, e os destemidos baleeiros da bisbarra non ousaban saír ao mar para capturala, tampouco os mariñeiros a faenar, co medo que tiñan. Só as campás da igrexa acougaban a furia da balea e, cando soaban, achegábase á praia e disque falaba na súa propia lingua, con moito amor e dozura.
Foi necesaria a intervención do bispo. Non ben puxera o pé na praia da Caosa, cando a balea se presentou alí, aínda que sen varar na area, e falou naquela lingua estraña con San Gonzalo, que parece que entendeu a súa mensaxe. Pediu barca e barqueiro, pero ninguén quería levalo, só un rapaciño de quince anos tivo valor. Cando a barca estivo a rentes dela, a balea abriu a boca e Gonzalo non dubidou en meterse dentro do enorme animal. Ao pouco tempo saía o santo e levaba nas mans unha imaxe da Virxe. A balea arredouse e nunca máis se soubo dela. A imaxe da Virxe venérase hoxe na igrexa de San Román de Vilaestrofe.
CUBA, X.R., REIGOSA, Antonio, MIRANDA, Xosé.
Diccionario dos seres míticos galegos.
En tempos do bispo San Gonzalo de Mondoñedo apareceu nas costas de San Cibrao unha balea xigante. A balea berraba con tal potencia que se sentía a moitas leguas de distancia. O seu tamaño debía ser verdadeiramente fóra do común, pois os movementos da súa cola erguían ondas tan altas que pasaban mesmo por riba da atalaia. A xente estaba atemorizada coa presenza do cetáceo, e os destemidos baleeiros da bisbarra non ousaban saír ao mar para capturala, tampouco os mariñeiros a faenar, co medo que tiñan. Só as campás da igrexa acougaban a furia da balea e, cando soaban, achegábase á praia e disque falaba na súa propia lingua, con moito amor e dozura.
Foi necesaria a intervención do bispo. Non ben puxera o pé na praia da Caosa, cando a balea se presentou alí, aínda que sen varar na area, e falou naquela lingua estraña con San Gonzalo, que parece que entendeu a súa mensaxe. Pediu barca e barqueiro, pero ninguén quería levalo, só un rapaciño de quince anos tivo valor. Cando a barca estivo a rentes dela, a balea abriu a boca e Gonzalo non dubidou en meterse dentro do enorme animal. Ao pouco tempo saía o santo e levaba nas mans unha imaxe da Virxe. A balea arredouse e nunca máis se soubo dela. A imaxe da Virxe venérase hoxe na igrexa de San Román de Vilaestrofe.
CUBA, X.R., REIGOSA, Antonio, MIRANDA, Xosé.
Diccionario dos seres míticos galegos.
Entradas
No hay comentarios:
Publicar un comentario